Skip menu

Het is 4 januari. Onze kleindochter komt gezellig langs en bewondert de nieuwe aanwinsten in onze kerstboom. Waarom staat die boom daar nog? vraagt ze een beetje verwonderd. Omdat die er traditioneel hoort te staan tot 6 januari, vertel ik haar. Oh, is haar reactie. En we laten het daarbij omdat we het druk hebben met andere dingen. Kennelijk stemt het antwoord tot tevredenheid. Maar in mij blijft het een beetje hangen. Ik zou die oude verhalen en tradities graag doorgeven.

Zo ontstond 'Het dagboek van een grootmoeder'. Het begint met de kleine dingen waarvan we genoten toen ze klein waren. Inmiddels hebben ze de leeftijd van pubers bereikt. Voor mij spiegelen ze het leven. Ze leren me op een andere manier kijken naar gebeurtenissen. Voor hen hebben we nog verhalen. Verhalen die misschien verdwijnen als je ze nergens opschrijft. In dit blog schrijf ik over kinderen, kruiden en dingen die mijn leven leuk maken.

De verhalen over kerken, krachtplaatsen en bomen vind je op mijn blog 'Sterrenkruid'

Joke Visker, januari 2023

Recente posts

De eik op de breuklijn bij Uden

Post thumbnail

Eieren zoeken: het eerste kievitsei

Post thumbnail

Die oude linde staat er al een tijdje

Post thumbnail

Labyrint lopen tussen de druiven en op het gras

Post thumbnail

Schaatsen op de Havenkom

Post thumbnail

We hebben dit jaar zelfs een piek in de vorm van een kerstman

Post thumbnail

Na Kerst draagt de Hulst het stokje over

Post thumbnail