Helpen met pannenkoeken bakken
Om vijf uur mogen
ze altijd naar de televisie kijken. Soms slaan ze dat eendrachtig af en dat is
als er iets lekkers gekookt wordt. Omdat er pannenkoeken op het menu staan willen ze liever
meehelpen. Eerst maken we samen het beslag klaar. Ik ruik de pannenkoeken al,
roept Kleinzoon als hij de vanillesuiker toevoegt. Ze staan allebei aan een
kant op een klein krukje, want anders kunnen ze er niet bij...
Kleinzoon let op
of het beslag aan de bovenkant droog is en Kleindochter telt de exemplaren die
klaar zijn. Het kookwekkertje staat binnen haar handbereik en ze laat het
achter elkaar afgaan. Elke 58 seconden is best vaak 😊.
Terwijl ik ondertussen verder bak vertel
ik haar dat ik het fijn vind als ze ermee stopt, omdat ik hier pijn in mijn
oren van krijg en daarna hoofdpijn en dat ik dan niet meer gezellig samen kan
bakken. Maar dat doe ik niet! roept ze verontwaardigd, terwijl ze het
wekkertje op het magneetbord plakt. Dat doet het wekkertje zelf! Dan moet je
aan het wekkertje vragen of het hiermee wil stoppen, is mijn reactie. Tot mijn
verbazing loopt ze terug en spreekt het wekkertje aan: 'Wekkertje, je moet
hiermee ophouden. Mijn oma krijgt hier pijn in haar oren van en daarna
hoofdpijn en dan kan ze niet meer gezellig samen bakken!'. Ze stapt weer
op haar krukje en het probleem is opgelost.
Even later sta ik in een
onbewaakt ogenblik toe dat Kleinzoon het beslag in de pan giet. Dat lepelt een
stuk langzamer dan zelf doen, maar het lukt. Dat heb ik anders nog nooit mogen
doen, hoor ik van de andere kant. Dan mag jij het beslag voor de volgende
pannenkoek in de pan doen, goed? is mijn voorstel. Dat is dan de zesde, stelt
ze bliksemsnel vast. Hoezo, zesde? Vier op het bord, hij heeft de vijfde
gedaan, dus dan doe ik de zesde, klinkt het beslist. Klopt, constateer ik
en heb plezier. Pannenkoeken tellen als de beste, en wekkertjes
bestraffend toespreken.
Van kleins af aan hoort pannenkoeken eten bij logeren. In ons oude huis waren ze nog zo klein dat ze vanuit hun kinderstoel meekeken. 'Lekkuh, koekuh!' is bij ons thuis nog steeds een gevleugelde uitspraak.
Na de fase van helpen staan ze nu zelf achter het fornuis. Ze bakken als de beste en gooien de pannenkoeken bij het omdraaien in de lucht. Sinds de laatste logeerpartij delen zij de status van beste pannenkoekenbakker met mij 😊.
Van kleins af aan hoort pannenkoeken eten bij logeren
By