Morgen komt er weer een dag
Gefrustreerd sta ik in de keuken met het hele aanrecht volgestapeld met groenten. Meestal vind ik koken leuk. Ik heb er plezier in om dingen die er nog liggen te verwerken. Dat worden de lekkerste maaltijden. Maar vandaag niet. Vandaag sta ik in de moppermodus. Gelukkig duurt dat meestal niet zo lang...
Ik moet andijvie snijden en puntpaprika's redden. Die ga ik vullen met spinazie en gehakt. Verder zou ik nog soep kunnen maken van peterseliewortel en courgette. Maar dat laatste moet maar tot morgen wachten. Ik begin met het recept voor gevulde paprika's. Er hoort feta in, maar die vervangen we door blauwe kaas. Voor morgen wil ik andijvie stamppot maken.
Wie verzint er nou dat je vijf puntpaprika's tegelijk moet kopen als je er maar één nodig hebt? Nu liggen er dus nog vier. Ik maak twee schotels tegelijk, smeer de nog niet gevulde paprika's in met een klein beetje olie en zet ze 10 minuten in de oven. Daardoor worden ze lekker zacht. Dat staat niet in het recept, maar weet ik uit ervaring. Gevuld gaan ze daarna nog een tijdje terug in de oven. Ik moet toegeven dat het echt lekker is geworden. Mag blijven, vindt mijn man en ik ben het met hem eens 😉.
Terwijl de paprika's in de oven staan snijd ik de andijvie klein en was het drie keer tot het zand en het vuil eruit is. Mijn moeder besteedde dat karweitje als het even kon aan mij uit en ik snap heel goed waarom. Ik vind het nog steeds een gedoe.
Met de andijvie wil ik een stamppot maken. Peinzend kijk ik naar de berg met een kop erop. Resoluut pak ik de Tupperware schaal waarin de sla lang goed blijft. Ik hoop dat dat ook voor andijvie geldt. Morgen komt er weer een dag 😉.
By