De eik heeft al heel wat avonturen achter de rug. Hij heeft een holle stam overgehouden aan een blikseminslag, waarbij hij zijn top verloor. Na het afknappen ervan is er een nieuwe loot ontsprongen die uitgegroeid is tot een volle kruin. Tevergeefs werd de eik een handje geholpen om dood te gaan door een mesthoop op zijn wortels te deponeren. Hij doorstond de gevolgen van een vreugdevuur in zijn holle stam. 

Zijn ongewoon lange bestaan heeft geleid tot volksverhalen. Er wordt verteld dat er een kluizenaar heeft gewoond in de holle stam. Je kon zelfs het gat nog zien waar hij zijn ham geeft gehangen. Kijk, en dat van die ham, dat zal er wel bijgekomen zijn in de loop der tijden. Maar is de verwijzing naar de kluizenaar misschien een echo uit een ver verleden? Stond de eik in zijn oerbegin op een stille en afgelegen plaats? Betekent den Hout 'hoog opgaand bos' met forse, hoge bomen of stond hij op een open plek in het bos waar de kluizenaar zich terug kon trekken? 

Werd er onder de boom in een ver verleden rechtgesproken? Klopt de waarneming dat de plek rond de eik afgebakend was door een cirkel van keien?  Werd hij op de gebruikelijke manier gekerstend door er een Mariabeeld aan te verbinden? Hoe dan ook, we zullen het niet kunnen achterhalen. 

Ondertussen staat de eik regelmatig in de belangstelling en wordt vereerd door belangstellenden. Toch geeft hij zijn geheim niet prijs. Zou hij genieten van al die verhalen? De energie die hij uitstraalt is duidelijk voelbaar. En 's zomers staat zijn kruin vol in blad. Ik wens hem nog een lang en gezond leven :-).