Skip menu

De steen van Westerklief en de gevonden schat

Als de klok slaat blijft je gezicht zo staan. Werd dat ook tegen jullie gezegd als je gekke bekken zat te trekken? In Westerklief, op het voormalige eiland Wieringen, staat een grote steen, een zwerfkei die tijdens de ijstijden naar Nederland mee gekomen is. Die steen is beroemd. Je moet er zeker geen gekke bekken trekken, want als de klok slaat, of de hond blaft blijft je gezicht zo staan. En dat moet je natuurlijk niet willen...

Klokken slaan op het hele en misschien ook wel op het halve uur. Daar kun je wel een beetje op letten. Maar honden blaffen op hun eigen tijd, en dat kan heel gevaarlijk zijn in dit geval. Wist je trouwens dat die steen zich een slag in de rondte kon draaien als de klok sloeg? En stel dat je daar net op stond te wachten, kon je dan je gezicht in de plooi houden?
Het was een bijzondere steen, en hij zou zo diep in de aarde steken, dat hij helemaal tot China zou komen. Dat kon natuurlijk nooit echt waar zijn. En toen de steen een keer verplaatst werd was hij lang zo groot niet als altijd werd beweerd 😉.

De steen van Westerklief is nog aardig groot. Ik steek er maar net een kop bovenuit. Je kan er misschien wel een mensfiguur in zien. Twee oogjes, en de rechterarm gebogen, alsof ze je roept. 'Kom naar me kijken als de klok slaat', want ik ben een heel bijzondere steen... 



Je kan er een mensfiguur in zien


Ik ben maar net een kop groter dan de steen

Wat Westerklief nog extra bijzonder maakt is de schat die daar gevonden is. Dat was in 1996. Stel je voor dat je in de grond een pot met munten vindt. Eerst weet je niet wat er in die pot zal zitten, want de bovenkant is gevuld met gras. Dat moet het extra spannend gemaakt hebben voor de vinder. De pot was gevuld met zilveren voorwerpen: een gedraaide ketting in stukken, armringen, zilveren munten, en zilveren staven.  

Wie heeft hem daar begraven en waarom? En wanneer dan wel? Als je naar de munten kijkt dan dateren de nieuwste ervan uit ongeveer 850. Onderzoekers denken daarom dat de schat kort daarna begraven is. Ze kunnen ook aan de soort voorwerpen zien dat die van een Viking geweest moet zijn. Misschien heeft hij zijn spaarpotje tijdelijk begraven omdat hij op reis moest. En hij dacht natuurlijk dat hij weer terug zou komen. 

Zijn schat is lang in de grond bewaard gebleven. Wel meer dan 1000 jaar. Nu wordt hij tentoongesteld in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden.  Daar zie je ook de pot waar de schat in bewaard werd. Die moet een mooie gestempelde rand gehad hebben. Ik heb er een foto van genomen 😉.

In het  Vikingmusem van Den Over kun je de schat wat beter zien. Het is een replica, maar je kan er net dichterbij komen. Op die replica kun je goed zien hoe de pot versierd was. 


De schat van Westerklief (Leiden, eigen foto) 


Replica van de schat (Den Oever, eigen foto)


Hier kun je de versierde rand goed zien (Den Oever, eigen foto)

Een paar jaar later is er een tweede schat gevonden op Wieringen. Die bestond uit munten en heeft waarschijnlijk ook in eenzelfde soort pot gezeten. Deze tweede schat ligt ook in het Vikingmuseum. Sommige Vikingen in Wieringen waren kennelijk schatrijk 😉.










Locatie Steen van Westerklief: Westerklief 10, 1777 JB Hippolytushoef

Voor wie meer wil weten

De legende

Uitgebreidere informatie over het ontstaan

De pot was van Badorf aardewerk.  

De munten waren vrijwel allemaal geslagen in Dorestad

De eerste en de tweede schat